Diaken

dur Mari van der Heijden

Vanuit de gelederen van het Schijndelse Carnaval werd me gevraagd een artikeltje te schrijven voor de website.

Het klinkt bijna onwezenlijk Carnaval en de Website. Bovenal is Carnaval bij uitstek het feest waarop mensen ongedwongen met elkaar de ontmoeting kunnen aangaan. Gewoon zonder al te veel fratsen samen zingen, muziek maken, kletsen, dansen, een carnavalswagen bouwen, van café naar café gaan, ruimhartig gerstenat consumeren, een beetje slapen maar vooral veel wakker zijn. 4 dagen de boel de boel laten en het dagelijkse leven met een grap en grol op de korrel nemen. Carnaval is een feest van samen zijn en samen optrekken. Gelijk zo een optocht loopt. Bont uitgedost allerlei thema’s uitbeelden, doorspekt met een dosis gezonde humor en spot.

Al jong bekend met het Carnaval uit het Erpse en daarna het Udense, is dat samen optrekken altijd die meerwaarde geweest. Die ontmoeting met mensen en in het bijzonder de plaats van de muziek en de humor daarin. Pronkzittingen zijn wat dat betreft een gelegenheid bij uitstek waarin de plaatselijke gemeenschap acte de presence kan geven. Een goede sketch over het plaatselijke gebeuren, een mooi stukje muziek erbij, zijn die avonden voor mij altijd iets geweest om naar uit te zien. Soms deed ik zelf mee, soms heerlijk als toeschouwer, kijkend naar hoe de anderen het er vanaf brachten. Kostelijk waren dikwijls de buuts. Subtiele woordspelingen gekoppeld aan lokale gebeurtenissen en een markant personage, waren de ingrediënten voor avonden hartelijk lachen.

Het Carnaval als een feest van ontmoeting, muziek, humor en ontspannen. En ook het jaarlijkse ritueel rondom de Boerenbruiloft heeft mijn belangstelling. Het brengt ons bij oude tradities die weer mogen herleven. Net als de koeien, die na een winter binnen, het veld worden ingestuurd. Ze kunnen hun blijdschap niet op en dat is nou Carnaval. Voor mij een feest van blijheid in onze veel te stressige wereld met veel te volle agenda’s en te weinig tijd voor elkaar. Carnaval maakt dat velen een pas op de plaats maken. Lekker jezelf kunnen laten gaan. Zaak is wel dat je na het Carnaval moet kunnen zeggen: “ het is skon gewist en nou kan ik er wir ’n tijdje tegen ”.

Vergeten moeten we niet dat daags na Carnaval de Vasten begint. Een periode van 40 dagen waarin we ons voorbereiden op het Hoogfeest van Pasen. Het feest van de verrijzenis van Jezus Christus. Hij die voor ons mensen als een Licht in de wereld kwam en ons als Herder van Boven Zijn Weg wil wijzen. Juist als we voor de Vasten ons in het uitbundige leven hebben gestort, wijst de Vasten ons op de serieuze kant van het leven. Vraagt ons bewust te leven in verantwoordelijke zorg voor elkaar en waarin we Jezus Christus als onze Herder mogen herkennen.

Carnaval en geloof onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ons geloof neemt ons mee met de seizoenen van het hart en het jaar. Carnaval is daar een belangrijk onderdeel van. Meer zou dat Carnaval de belangstelling verdienen die het toekomt. Het is zo’n bijna natuurlijk gegeven in het jaar. Het brengt licht in de vele harten van mensen. Zo is Carnaval voor mij en vermits gevierd, zonder kwetsend te zijn, een machtig feest. Een feest dat het meer dan waard is, uitbundig gevierd te worden. Spontaan, hartelijk en samen. Een feest van het volk.

U allen ene “skone” Carnaval gewenst.

Mari van der Heijden
Diaken te Schijndel.